I miss you..

Hallo vriendjes en vriendinnetjes,
Het is alweer een hele tijd geleden dat ik een verslag heb getypt. Ondertussen zit ik alweer thuis, op mijn eigen kamer, in mijn eigen huis, in mijn eigen Uden en in mijn eigen Nederland. Heerlijk allemaal, maar ik moet toegeven dat ik Zuid-Afrika ook wel erg mis. Buiten het heerlijke weer, mis ik ook mijn groep nieuwe vrienden. Alle mensen waar ik deze mooie ervaring mee heb mogen delen hebben een plekje in mijn hart veroverd. Ik mis ze ontzettend! En de lieve kindjes en leuke mensen op mijn stages. Bah bah bah, ik mis het allemaal. Momenteel ben ik bezig met het afsluiten van mijn minor. Ik hoef niet zoveel te doen, dus verveel me nog al. De dagelijkse sleur begint weer. Werk zoeken, vooruit kijken, sporten, etc. Ook dat mis ik. Het relaxte van Zuid-Afrika. Carpe Diem, Alles sal regkom, Hakuna matata. Ik probeer het vast te houden, maar in het gehaaste en gestructureerde Nederlandse leven is dat soms erg lastig. Oke genoeg getreurd. Ik zal jullie vertellen over mijn laatste weken Zuid-Afrika.
Ik heb een super gave vakantie gehad. Veel mooie en bijzondere plekjes gezien, veel gedaan, heeel heeel heel veel in de auto gezeten. Het is trouwens echt heel raar om in je slippertjes, korte broek en hempje mee te zingen met kerstliedjes. Een bijzondere gewaarwording! We zijn vanuit Kaapstad richting Johannesburg gereden en ondertussen gestopt op tussengelegen plaatsen. In Lesotho (landje binnen Zuid-Afrika) kwamen we nog een paar andere van de groep tegen. Heel leuk! We hebben hobbelwegen, wegen met gaten als kraters, snelwegen, zandwegen en bruggen gehad. Ik denk dat we wel kunnen zeggen dat we nu alles wel zo'n beetje gewend zijn. Gelukkig hadden we een fatsoenlijke auto voor onze reis; een hyundai i20. Airco, radio, elektrische ramen en super chille stoelen. Gaaaaaaan met die banaan. We hebben heel veel nationale parken aangedaan met mooie natuur en prachtige dieren (voorlopig geen dierentuin voor mij). Het was prachtig en geweldig.
Met kerst zaten we in St. Lucia. Een klein toeristisch dorpje in de buurt van Durban aan de oostkust van Zuid-Afrika. Heerlijk genoten van het eten en het strand, want dat doen ze daar in Afrika; massaal naar het strand met hele partytenten, bakken vol met eten en grote tafels. Ja joh, tuurlijk, waarom ook niet!? Ik miste mijn familie wel met kerst; het was niet echt kerst. Toch was het leuk om kerst mee te maken in een ander land. Zien hoe het ergens anders leeft en hoe men omgaat met die feestdagen.
Een dag voordat we terug zouden vliegen naar Nederland, vlogen we van Durban naar Kaapstad. Onze stad, ons thuis. Daar hebben we nog even genoten van de zon, de cocktails en het eten. De volgende ochtend zijn we nog even voor de laatste keer naar waterfront gegaan. Ik moest nog even nieuwe schoenen shoppen, haha. En daarna was het zover; capetown airport. De grootste Afrikaanse schat (Lizelle) stond ons al op te wachten met de koffers die we thuis hadden gelaten. Heel de familie mee, hahaha de lieverd. Na alles goed in de koffers te hebben gedaan hebben we de koffers ingeleverd en daarna was het echt tijd om afscheid te nemen. VRESELIJK! Echt, afscheid is NIET mijn sterkste punt. Wat ga ik ze missen allemaal! Nog even een laatste foto en dan hup door de douane. Na 9 uur vliegen, 6 uur wachten en nog eens 3 uur vliegen landen we dan eindelijk op Duitse bodem. Eindelijk (bijna) thuis. Vanuit het raampje van het vliegtuig konden we de sneeuw al zien, brrrrr. De eerste stap uit het vliegtuig was dan ook HEEEL koud! Koffers halen en vlug door om eindelijk die lang verlangde knuffels te ontvangen. Mama, papa en Astrid kwamen me ophalen. Een mooie ballon en een leuk spandoek verwelkomende me en een dikke knuffel als toetje. Thuis! Gelukkig hadden ze een winterjas mee, want WAT IS HET KOUD!!! Na de knuffels zijn we gauw naar huis gegaan. Bij thuiskomst ben ik meteen maar even gaan knuffelen met mijn fijne bedje, want die had ik heeeeeeeeel erg gemist. Daarna lekker samen gegeten en lekker op mijn vertrouwde bank gezeten. Ook nog vriendinnetje op bezoek gehad. Na een heerlijke douche ben ik lekker vroeg naar bed gegaan. Totaal uitgeput.

Inmiddels ben ik al bijna 4 weken terug in Nederland. Ik ben nog steeds niet aan de kou gewend en dat zal ook niet meer gebeuren denk ik. Ondertussen komen de andere studenten langzaam aan ook weer richting Nederland. Zij nog lekker bruin, ik het grootste deel al kwijt. Zuid-Afrika zal ik nooit helemaal verlaten; ik heb er een deel van mij achtergelaten. Het klinkt heel cliché maar het is wel zo. Ik ga er ooit naar terug, dat weet ik zeker. En dan ga ik ook terug naar Genadendal, Kaapstad en naar Lizelle. Hopelijk is het dan nog net zo geweldig als het nu was.

Zuid-Afrika, ik mis je, ik hou van je.
Dikke koude Nederlandse kus